Ο δήμος Αυλώνος απέκτησε τους ενεργούς πολίτες του

Συγκροτήθηκε στο δήμο Αυλώνος "Κίνηση πολιτών", με κύριο σκοπό την ανάδειξη του ρόλου του πολίτη. Οι σκοποί και τα βασικά χαρακτηριστικά της κίνησης είναι:

-Επιδίωξη δημοσίου διαλόγου και αλληλοενημέρωσης για ό,τι αφορά τους πολίτες και την περιοχή τους.
-Ανοιχτή και σφαιρική αντιμετώπιση των θεμάτων που τους απασχολούν, χωρίς σκοπιμότητες.
-Ανάδειξη των μεγάλων θεμάτων της περιοχής.
-Ευαισθητοποίηση των κατοίκων.
-Επιδίωξη συμμετοχής όλων των ηλικιών, συνδυάζοντας τη γνώση, με τη δύναμη της νιότης και την εμπειρία των μεγαλυτέρων.
-Επιδίωξη είναι να ακούγονται οι προβληματισμοί και η φωνή της κοινής γνώμης, όπως αυτά διαμορφώνονται στο δρόμο, στο καφενείο, στη ταβέρνα, στις φιλικές συντροφιές, στον εργασιακό χώρο.
-Να υπάρχει μια συνεχή εθελοντική προσφορά από τους πολίτες με όποιο τρόπο αυτοί επιλέξουν.
-Ζητούν ενημέρωση από τις αρμόδιες Αρχές για ό,τι γίνεται ή δεν γίνεται στον τόπο τους, για να έχουνε γνώμη και άποψη σαν υπεύθυνοι πολίτες.
-Ασκηση κριτικής, με γνώμονα την ανάπτυξη της περιοχής, στηριγμένοι στην επιστημονική γνώση, για την επεξεργασία των θεμάτων με προτάσεις αντιμετώπισης.
-Συλλογή πληροφοριών από κάθε πρόσφορη πηγή για τα μεγάλα θέματα, που τους απασχολούν. Διασταύρωση και επεξεργασία των πληροφοριών. Εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων και ενημέρωση των πολιτών, για γνώση και δράση.
-Πιστεύουνε στον ενημερωμένο και ενεργό πολίτη, που μόνο τότε μπορεί να παράγει θετικό έργο στην καθημερινή πρακτική.

Σε προσωρινή συντονιστική επιτροπή όσοι συμμετέχουν στην "Κινηση Πολιτών Περιοχής δήμου Αυλώνος" ανέθεσαν να οργανώσει τα πρώτα βήματα της δράσης της. Η επιτροπή αποτελείται από τους πολίτες: Κώστα Σταματίου, Παντελή Μακρυνικόλα, Δημήτρη Νικολάου, Πέτρο Κέκη, Νίκο Παναγιώτου, Μιχάλη Ρήγα, Βασίλη Σαμαρά, Δημήτρη Χαραμαντίδη, Θανάση Λάμπρου.

Όσοι θέλουν να επικοινωνήσουν με τους υπεύθυνους της κίνησης υπάρχει το e-mail kinisiavlonos@gmail.com και το κινητό τηλέφωνο 6985881510.

Πηγή: servitoros.gr

Χορωδία Αυλωναρίου

Η χορωδία Αυλωναρίου δημιουργήθηκε το χειμώνα του 1996 από ανθρώπους με αγάπη για τη μουσική και ενδιαφέρον για την πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου.

Τα μέλη της χορωδίας προέρχονται απο κατοίκους του Δήμου Αυλώνος αλλά και απο την ευρύτερη περιοχή.

Τον Ιούνιο του 1996 η χορωδία μετεξελίχθηκε σε πολιτιστικό σύλλογο με σκοπό τη διοργάνωση χορωδιακών εκδηλώσεων, διαλέξεων, εκδρομών για θεατρικές και κινηματογραφικές παραστάσεις και τη συμμετοχή στη διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Η χορωδία Αυλωναρίου είναι μικτή, τετράφωνη με ρεπερτόριο απο την έντεχνη Ελληνική μουσική και το Εκκλησιαστικό υμνολόγιο.

Η διοίκηση της χορωδίας έχει πενταμελές διοικητικό συμβούλιο το οποίο εκλέγεται κάθε δύο χρόνια, ενώ οικονομικά καλύπτεται μόνο απο τις συνδρομές των μελών της.

Τη διεύθυνση της χορωδίας απο το 1996 μέχρι το 1998 είχε ο Μιχάλης Κόκκινης. Απο το 1998 μέχρι το καλοκαίρι του 2004 διευθυντής της χορωδίας ήταν ο Γεώργιος Γερογιάννης ενώ σήμερα διατελεί κάτω απο τη μουσική διεύθυνση του Αλέξιου Πρίφτη.

Περισσότερες πληροφορίες για τη χορωδία μπορείτε να βρείτε στον επίσημο δικτυακό της τόπο: http: //www.choirofavlonari.gr

Πήγη: choirofavlonari.gr

ΤΕΕ: Επικίνδυνο το οδικό δίκτυο της Εύβοιας

Ο νομός Εύβοιας διαθέτει ένα εξαιρετικά φτωχό οδικό δίκτυο, με χαμηλή γεωμετρία, πολύ παλιό, με συνεχείς διελεύσεις μέσα από οικισμούς και κατά συνέπεια με χαμηλό επίπεδο οδικής ασφάλειας. Ένα οδικό δίκτυο που συνιστά τροχοπέδη στην ανάπτυξη της Εύβοιας...

Αυτές ήταν οι βασικές διαπιστώσεις της ημερίδας «Η οδική Ασφάλεια στον Ν. Ευβοίας. Οι νέοι οδικοί άξονες και οι προσβάσεις τους» που συνδιοργάνωσαν στη Χαλκίδα το Παρατηρητήριο Οδικής Ασφάλειας και το Περιφερειακό Τμήμα Ευβοίας του ΤΕΕ, στην οποία συμμετείχαν ο Νομάρχης, Βουλευτές και Δήμαρχοι.

Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία που αναφέρθηκαν από τους ομιλητές και οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Εύβοια έχει ένα παραμελημένο και επικίνδυνο οδικό δίκτυο:

Στον Οδικό Άξονα Χαλκίδα-Λέπουρα-Κύμη εντοπίζεται κατά μέσο όρο 1 «μελανό» (επικίνδυνο) σημείο ανά 2,6 χλμ. Στον ίδιο άξονα, ο οδηγός συναντά 1 κόμβο ανά 1,3 χλμ., που είναι αιτία μεγάλου αριθμού ατυχημάτων.

Στο τμήμα Χαλκίδα-Ερέτρια οι παρασύρσεις πεζών, ιδίως τους θερινούς μήνες, είναι φαινόμενο σχετικά συχνό.

Ανάλογα προβλήματα εντοπίζονται στον άξονα Χαλκίδα-Αιδηψός.Στο επαρχιακό δίκτυο του νομού, μήκους 840 χλμ., σε πολλά τμήματα, κυριαρχεί το κακό οδόστρωμα, η απουσία στηθαίων και η χαμηλή γεωμετρία. Αρκεί να αναφερθεί ότι σύμφωνα με έρευνα-εισήγηση λείπουν 2.000 πινακίδες κατακόρυφης σήμανσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην οδική ασφάλεια.

Οξύτατα γεωτεχνικά προβλήματα εντοπίζονται στην περιοχή της Πλατάνας-Π.Κύμης, ενώ στον άξονα Ροβιές-Ήλια-Αιδηψός οι κατακρημνίσεις βράχων συχνά προκαλούν διακοπή της κυκλοφορίας, με συνέπεια κατά διαστήματα να εκδίδονται αστυνομικές αποφάσεις απαγόρευσης της κυκλοφορίας ή διέλευσης από την οδό με ευθύνη των οδηγών !

Όπως τονίστηκε κατά την ημερίδα, είναι ανάγκη η Πολιτεία άμεσα να ολοκληρώσει τις μελέτες και να προχωρήσει σε ουσιαστική ανακατασκευή του οδικού δικτύου, που οφείλει να είναι αντίστοιχο με τις ανάγκες του νομού.

Στα επείγοντα έργα εντάσσεται και η κατασκευή παράκαμψης της Χαλκίδας αφού τα υφιστάμενα κυκλοφοριακά προβλήματα της πόλης έχουν περιέλθει προ πολλού σε συνθήκες κορεσμού.

Πηγή: naftemporiki.gr

Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία. Μόνο που κάποιος την έγραψε με αίμα...

Ήταν η εξουσία κι ήταν ένα παιδί. Ένα παιδί που έζησε με πίστωση χρόνου, που τις τελευταίες στιγμές τις ζωής του το ανάγκασαν να βιαστεί, να ζήσει, να μεγαλώσει... γιατί έπρεπε να πεθάνει. Διέπραξε ύβρη-λένε-και ξαφνικά βρέθηκε μπροστά στον κριτή του κατηγορούμενο και την ίδια στιγμή καταδικασμένο. Ακούστηκε ότι ήρθε σε σύγκρουση με τον αστυνομικό, αλλά το έκανε για χαβαλέ. Η ζωή, όμως, του φύλαγε ένα μεγαλύτερο αστείο. Το μεγαλύτερο, το πιο πικρό, το τελευταίο.

Ήταν η εξουσία κι ήταν ένας εχθρός. Αυτός που πρόσβαλε, εξύβρισε, χλεύασε τις αρχές. Κι η εξουσία είναι εξουσία και πρέπει να διασφαλίζεται απέναντι στον καθένα που δε συμμορφώνεται, που την υπονομεύει. Και χρησιμοποιεί βία. Και χρησιμοποιεί όπλα. Γιατί η εξουσία είναι εξουσία...

Ήταν ο δολοφόνος κι ήταν το θύμα. Στις ειδήσεις οι τίτλοι αλλάζουν κάθε μισή ώρα μαζί με τις εξελίξεις. Αρχικά η πληροφορία ανέφερε τον τραυματισμό ενός νεαρού εν μέσω έκφρασης αναρχικής συμπεριφοράς σε μια από τις πιο διαβόητες περιοχές τις Αθήνας. Στο τέλος φτάσαμε να μιλάμε για δολοφονία ενός αθώου ανθρώπου που δεν είχε καμία απολύτως ανάμειξη στο περιστατικό. Μα πώς οδηγηθήκαμε από το ένα άκρο στο άλλο; Πώς είναι τόσο εύκολο σε εμάς τους ανθρώπους να φτιάχνουμε ταμπέλες και να κατηγορούμε τόσο αυθόρμητα;

Πού ζούμε, τέλος πάντων;
Όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς λέει η παροιμία. Εδώ, όμως, άλλοι είναι οι υπεύθυνοι. Και αναδιατυπώνω: Σε τί κοινωνία μας έστρωσαν να κοιμηθούμε; Σε μία κοινωνία διαφθοράςμε μια εξουσία δολοφόνων; Δε νομίζω πως κάτι τέτοιο αντιπροσωπεύει την πραγματική εικόνα των αρχών της Ελλάδας. Υπάρχουν άνθρωποι ικανοί και άξιοι να τους εμπιστευτούμε τις ζωές μας. Μα όπως στο εμπόρευμα υπάρχει το σκάρτο υλικό, έτσι και ανάμεσα στο σύνολο των ανθρώπων ύπάρχουν αυτοί που έχασαν το δρόμο τους πάνω σε μια στροφή της ζωής. Και δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά αλλά τέτοιοι χαρακτήρες αποτελούν πρότυπο και παράδειγμα, συχνά όχι προς αποφυγή, αλλά προς μίμηση από παιδιά που σήμερα βγαίνουν στο δρόμο και ισχυρίζονται ότι εκδικούνται και τιμωρούν καταστρέφοντας, λεηλατώντας και ξεσπώντας την υπέρμετρη οργή τους για τον αδικοχαμένο μαθητή. Δεν είναι συμπεριφορές αυτές συνειδητοποιημένων ανθρώπων, καθώς το μήνυμα που περνούν τελικά είναι η ανωριμότητά τους να αντιδράσουν κι όχι η βούλησή τους να εναντιωθούν στο κακό.

Τελικά, η αλήθεια ίσως βρίσκεται κάπου στη μέση: Ήταν ένας άνθρωπος νομιμοποιημένος να οπλοφορεί αλλά ανίκανος να ελέγξει τα πάθη του κι ήταν ένας άνθρωπος προορισμένος από κάποια ανώτερη δύναμη να φύγει, για κάποιον άγνωστο, κρυφό σκοπό. Η αλήθεια βρίσκεται σε αυτήν την οικογένεια που έμεινε πίσω για να κλείσει αιώνιες πληγές. Η αλήθεια βρίσκεται στο δρόμο που απέκτησε κι αυτός τη δικιά του ιστορία μέσα από μια ζωή που χάθηκε αλλά θα βρίσκεται για πάντα εκεί...

Πηγή: Λύκειο Αυλωναρίου

Παζάρι Αυλωναρίου

Οι ρίζες του βρίσκονται στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, τότε που η διακίνηση των προϊόντων γινόταν σχεδόν αποκλειστικά στα παζάρια.

Αρχικά το παζάρι γίνονταν στον οικισμό της Αγ.Θέκλης. Περίπου το 1870 μεταφέρθηκε στο Αυλωνάρι, στον περίβολο του Ναού του Αγ. Δημητρίου.

Tο παζάρι γίνεται κάθε χρόνο στον οικισμό Χάνια από τις 6 Οκτωβρίου μέχρι τις 14 Οκτωβρίου, η μόνη διακοπή που έχει στα τόσα χρόνια είναι την περίοδο της Κατοχής. Μέχρι το 1960 γινόταν στον περίβολο του Αγίου Δημητρίου και από το 1961 σε ιδιόκτητο κοινοτικό χώρο.

Στο παζάρι υπάρχει κάθε χρόνο συγκέντρωση αξιόλογων ντόπιων και ξένων λαϊκών μουσικών και οργανοπαιχτών.

Το παζάρι Αυλωναρίου είναι γνωστό και ως “εμποροπανήγυρις της Αγίας Θέκλας“. Σήμερα εκτός του οικονομικού ενδιαφέροντος που έχει, αποτελεί και αξιόλογο λαογραφικό στοιχείο για το Δήμο.

Περιοδικό "Το Ρόπτρο"

Το περιοδικό "Ρόπτρο" είναι ένα έντυπο περιοδικό που εκδίδεται ανά τέσσερις μήνες. Σήμερα έχει φτάσει αισίως τα 26 τεύχη. Αποτελεί γέννημα μιας ομάδας "φίλων" της ιστορίας και λαογραφίας της περιοχής του Αυλωναρίου. Αναφέρεται σε θέματα που αφορούν κύρια την περιοχή του Αυλωναρίου και κατ’ επέκταση ολόκληρη την Εύβοια. Μερικά απ' αυτά μάλιστα έχουν και γενικότερο ενδιαφέρον.

Το όνομα του περιοδικού οφείλεται στην ανάγκη να δηλώσουμε την παρουσία μας, όπως γίνεται με το ρόπτρο, όταν χτυπάμε την πόρτα. Είμαστε λοιπόν μια ομάδα ανθρώπων, που εκτιμάμε την αξία της ελληνικής παράδοσης και προσπαθούμε, με τις δικές μας δυνάμεις, να περισώσουμε ό,τι μπορούμε. Δεν διεκδικούμε τον τίτλο του ιστορικού και του λαογράφου. Απλά και μόνο, ανήκουμε στη μερίδα κείνη των ανθρώπων που ο Ράλλης Κοψίδης ονομάζει "οι εξ Ελλήνων φιλέλληνες".

Αλλά πέρα από την παρουσία μας, το "Ρόπτρο" υποδηλώνει κι άλλη μια μεγαλύτερη ανάγκη. Να χτυπήσουμε μ' αυτό και "μεγαλύτερες" πόρτες. Είναι πια καιρός. Να ξεκινήσει - με τη βοήθεια του κέντρου - πανελλήνια κινητοποίηση για τη διάσωση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Σε λίγο θα' ναι αργά. Εμείς με το "Ρόπτρο" χτυπάμε την πόρτα των αρμοδίων. Ελπίζουμε - τουλάχιστον - ν' ακουστούμε. Για μας θα' ναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση...

Ιστοσελίδα Περιοδικού: http://www.toroptro.gr
Blog Περιοδικού: http://roptro.blogspot.com

Ετυμολογική προσέγγιση του ονόματος του Αυλωναρίου

Είναι προφανές ότι είναι υποκοριστικό της λέξεως Αυλών, γεν. Αυλώνος (όπως βιβλίο-βιβλιάριο). Τα υποκοριστικά είναι λέξεις προερχόμενες από άλλα ουσιαστικά και παριστάνουν εκείνο, το οποίο σημαίνει το πρωτότυπο, ως μικρό, είτε γιατί αυτό όντως είναι μικρό είτε χαϊδευτικά ή για χλευασμό ή για καταφρόνηση. Επειδή για πρώτη φορά ο όρος Αυλωνάριο απαντάται κατά τα μέσα του 15ου αιώνα, δικαιούμαστε να υποθέσουμε ότι ο υποκορισμός αυτός δήλωνε τη μείωση του πληθυσμού του ή τον περιορισμό της εμβέλειας του στη γύρω περιοχή.

Υπάρχει και το ενδεχόμενο ο όρος Αυλωνάρι να προήλθε από τον Τούρκικο Avlonar όπως αποδόθηκε ο Αυλών στην Τουρκική. Η κατάληξη ar σε περιόδους δεινής αμάθειας ίσως εξώθησε στον ελληνότροπο σχηματισμό Αυλωνάρι και εκείθεν στο ολοκληρωμένο τύπο Αυλωναρίου, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του αρχαιοπρεπούς τυπικού.

Επιστρέφομε στον όρο ο Αυλών. Ο όρος αυτός είναι περιεκτικό, δηλαδή σημαίνει τόπο, ο οποίος περιέχει πολλά από εκείνα δηλώνει το πρωτότυπο. Παράλληλοι σχηματισμοί: ελαία> ελαιών (ελαιώνας), όρνις> ορνιθών (ορνιθώνας) κτλ. Η λέξη ο Αυλών σημαίνει

1. κάθε κοίλωμα μεταξύ βουνών ή υψωμάτων, κοιλάδα, χαράδρα.
2. διώρυγα, αύλακα, οχετό.
   Ο Ξενοφών στο έργο του Κύρου Ανάβασις, 2,3,10 γράφει: ενετύγχανον τάφροις και αυλώσιν, ως μη διαβαίνεις άνευ γεφυρών (=συναντούσαν τάφρους (σκάμματα) και αυλάκια γεμάτα νερό, ώστε να μη μπορούν να τα περνούν χωρίς γέφυρες).
3. πορθμό, στενό.
   Ο Σοφοκλής στις Τραχίνιες, στ. 100 γράφει: πόντιοι αυλώνες = θαλάσσια στενά. Πρόκειται για ποιητική έκφραση περιγράφουσα τα μεταξύ των νήσων του Αιγαίου στενά.
4. υδραγωγό αυλό (αυλάκι), σωλήνα.
   Ο Πλάτων στον Τιμαίο 79Α γράφει: ρειν ώσπερ αυλώνος δια του σώματος τα των φλεβών ποιεί ρεύματα.
5. αυλοειδή πόρο
   Αριστ: οι γαρ έστι αναπνοή μυκτήρων ιδιος αλλά παρά των Αυλώνα τον περί ον γαργαρέωνα εν τω στομάτι του ουρανού.

Είναι πλέον προφανές ότι ο Αυλών μας έχει προέλθει από τις δύο πρώτες σημασίες της λέξης.

Λίγα λόγια για το Αυλωνάρι

Το Αυλωνάρι είναι η έδρα του Δήμου Αυλώνος. Απλώνεται στις πλαγιές ενός μικρού όμορφου λόφου, στην κορυφή του οποίου δεσπόζει επιβλητικά ένας καλοσυντηρημένος ενετικός πύργος, ο οποίος μαζί με το ναό του Αγίου Νικολάου, δημιουργούν μία αξιοζήλευτη εικόνα και το έμβλημα του Αυλωναρίου.

Η έδρα του Δήμου Αυλώνος συμπληρώνεται και από τους οικισμούς Δάφνη ή Βαρυμπόμπη όπως ονομαζόταν παλιότερα, Ελαία ή Κουρβίνο, Κάτω Λοφίσκο, Λοφίσκο ή Μπούζι και Χάνια.

Στην περιοχή του οικισμού Χάνια Αυλωναρίου βρίσκεται ο τρισυπόστατος ναός του Αγίου Δημητρίου. Αξιοθαύμαστα στοιχεία του ναού αποτελούν οι επιβλητικές βυζαντινές τοιχογραφίες και κυρίως οι υπερφυσικές απεικονίσεις των Αρχαγγέλων στους τοίχους του κεντρικού κλίτους, η περίτεχνη κεραμοπλαστική διακόσμηση του πρόπυλου και ο σημαντικότατος κεραμοπλαστικός διάκοσμος με ψευδοκουφικά στοιχεία της ανατολικής όψης που αποτελεί και ιδιαίτερο στοιχείο για την χρονολόγηση του ναού.

O ενετικός πύργος, που συντηρήθηκε και αναπαλαιώθηκε το 1953, είναι ίσως ο πιο ωραίος και καλοσυντηρημένος φράγκικος πύργος της Εύβοιας.Toν χρησιμοποιούσαν οι Ενετοί ως κέντρο ενός συστήματος οπτικού τηλεγράφου και είχε ανταπόκριση με άλλους παρόμοιους πύργους που έχουν διασωθεί σε μέτρια η κακή κατάσταση.Tα παράθυρα βρίσκονται στο μεσαίο και άνω τμήμα του πύργου,ενώ το κατώτερο τμήμα έφερε μόνο θυρίδες ελαφρών όπλων. Η τοιχοδομία του είναι από ακατέργαστους λίθους με πολλά μικρά κεραμίδια στα διάκενα. Οι διαστάσεις του εξωτερικά είναι 8.10χ8.05 μέτρα και έχει ύψος 19 μέτρα περίπου. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας χρησιμοποιούταν σαν αστυνομία. Μετά την απελευθέρωση, μία ομάδα Βαυαρών στρατιωτών ήρθε και εγκαταστάθηκε στον Πύργο για να διαπιστώσει αν είναι γερός να παραμείνει ή αλλιώς να κατεδαφιστεί. Επειδή τον βρήκαν ακέραιο και κατοικήσιμο τον επισκεύασαν.